Zavodi za zapošljavanje su, kao samostalne ustanove, u Crnoj Gori formirani 1960. godine, na osnovu Zakona o službi zapošljavanja radnika (“Službeni list FNRJ”, br. 27/60). Zakonom je bilo utvrđeno da se zavodi mogu osnivati za jednu ili više opština. Pored opštinskih i međuopštinskih, formiran je i Republički zavod za zapošljavanje, za poslove od zajednickog interesa za Republiku.

Osnovnim zakonom o organizaciji i finansiranju zapošljavanja (“Službeni list SFRJ”, br. 15/65) mijenja se karakter službe zapošljavanja, tako što prestaje da bude javna služba i postaje služba od posebnog društvenog interesa. Opštinski, odnosno međuopštinski i Republicki zavod, transformisani su u zajednice zapošljavanja, saglasno republičkom Zakonu o organizaciji i finasiranju zapošljavanja (“Službeni list SRCG”, br. 34/65).

Početkom 1975. godine se u SR Crnoj Gori donosi Zakon o samoupravnim interesnim zajednicama za zapošljavanje i pravima radnika za vrijeme privremene nezaposlenosti (“Službeni list SRCG”, br. 14/75), kojim se osnivaju samoupravne interesne zajednice zapošljavanja, na nivou jedne ili više opština i na nivou Republike.

Zakonom o zapošljavanju (“Službeni list SRCG”, br. 34/81) je utvrđena obaveza da se samoupravne interesne zajednice osnivaju samoupravnim sporazumom, a ne zakonom. To je dovelo do daljeg usitnjavanja mreže zajednica za zapošljavanje u Republici. Izmjenama i dopunama ovog Zakona, krajem 1985. godine, osniva se jedinstvena Samoupravna interesna zajednica zapošljavanja Crne Gore.

Naziv Zavod za zapošljavanje Crne Gore je uveden Zakonom o zapošljavanju (“Službeni list SRCG”, br. 29/90) 1990. godine. Izmjenama ovog Zakona iz 1991.godine, Zavod se organizuje kao javna služba. Ovaj status ima i danas, uz određene promjene u organizaciji i djelokrugu, koje su uvedene saglasno Zakonu o zapošljavanju i ostvarivanju prava iz osiguranja od nezaposlenosti (“Službeni list Crne Gore”, br. 14/10, 45/12 i 61/13).